පුංචි උල්පත ලෙසින් අරඹා
නිම්න අතරින් ගලා බැසගෙන
මවා මඟතොට සොඳුරු දිය ඇලි
කලා කරුවන් මවිත කරවන
නෙතට රසදුන් මැව්වෙ තැන තැන
හැපී ගල්පර බාධා වෙනකොට
කිරිපාට පෙණපිඬු මැව්වෙම
ඉවසන්න බැරි වේදනාවට
නිසල ජල කඳ ගලා යන විට
දෑල මත හිද කව් ලියවුණිද
වැදී හැපී හැඩ මවා ලෝකෙට
නිහඬව ම විත් සිඳු සිප ගත්තද
ගලා ආ ගඟ පමණි දන්නේ
පසු කරන් ආ කටුක මාවත...
-සචිනි නිමේෂිකා-
No comments:
Post a Comment